.jpg)
Ο Lou Reed παραδόθηκε, τελικά, στις επιπτώσεις των πολυετών καταχρήσεων και έφυγε από κοντά μας την Κυριακή 27 Οκτωβρίου του 2013. Ενας αμετανόητος ρόκερ, μία rock and roll heart, όπως τραγουδούσε κι ο ίδιος στο ομότιτλο τραγούδι του. Το απόλυτο rock and roll animal.
Δεν έχει νόημα να κάνουμε μία αναδρομή της ζωής του με λόγια. Το έχουν κάνει ήδη πολλάκις, αρκετοί και αρκετά πιο αξιόπιστοι από εμένα. Δημοσιογράφοι σε ξένα έντυπα, μουσικοί, παραγωγοί. Ανθρωποι που τον έζησαν από κοντά... Σχεδόν όλοι όσοι βρέθηκαν δίπλα του ένιωσαν και την ανάγκη να γράψουν κάτι γι' αυτόν. Το έκαναν, όμως, τις τελευταίες ημέρες και ακόμα περισσότεροι άσχετοι.
Ετσι, σαν ένα φόρο τιμής, σκέφτηκα να γράψω κάτι για τις προσωπικές μου προτιμήσεις με τα 20 τραγούδια του που με σημάδεψαν (όσο σημάδεψαν και τη σύγχρονη ροκ κουλτούρα και όχι μόνο). Ισως, γι' αυτό, να λείπουν και ορισμένα από τα γνωστότερα, όπως για παράδειγμα το Vicious.
Ενα σύντομο ταξίδι 20 στάσεων στη συναρπαστική πορεία του Lou Reed από τους Jades στους Velvet Underground, τη Nico, τον Andy Warhol, τον John Cale και την προσωπική του πορεία από τις αρχές των 70s μέχρι σήμερα.
Το ξεκίνημα
Leave Her
For Me / So Blue - The Jades (1958)
Σε ηλικία μόλις 16 ετών βρίσκεται να παίζει σε μία doo wop μπάντα και σε αυτή την πρώτη ηχογράφηση υπογράφει τη σύνθεση της πρώτης πλευράς. Παρότι το μουσικό στιλ είναι άσχετο με τη μετέπειτα πορεία του αντιλαμβάνεσαι ότι η αγάπη του στο συγκεκριμένο είδος και τη jazz μεταφέρθηκε στο παίξιμο της κιθάρας του.
The Velvet Underground
1964 - 1970
Rock & roll (1970)
Το Loaded, τελευταίο άλμπουμ των Velvet Underground με τον Lou Reed στη σύνθεσή τους, ήταν το απόλυτο πεδίο έκφρασής του, καθώς ο John Cale είχε πια αποχωρήσει. Εμπορικότερο από τις προηγούμενες δουλειές τους, περιείχε παρόλα αυτά, μερικά διαμάντια όπως αυτό εδώ με την ιστορία της Jenny, που η ζωή της σώθηκε από το rock & roll, όπως λέει κι ο Reed...
Femme
Fatale (1966)
Το ντεμπούτο άλμπουμ των Velvet Underground, όσο κι αν ακούγεται κουραστικό να το επαναλαμβάνουμε, ήταν ένα από τα επιδραστικότερα άλμπουμ του rock και της μουσικής του προηγούμενου αιώνα, γενικότερα. Ο Andy Warhol ήθελε ένα τραγούδι για τη μούσα του Edie Sedgwick κι ο Lou Reed του έκανε τη χάρη. Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτό το τραγούδι ήταν b-side του Monday Morning!
Το ντεμπούτο άλμπουμ των Velvet Underground, όσο κι αν ακούγεται κουραστικό να το επαναλαμβάνουμε, ήταν ένα από τα επιδραστικότερα άλμπουμ του rock και της μουσικής του προηγούμενου αιώνα, γενικότερα. Ο Andy Warhol ήθελε ένα τραγούδι για τη μούσα του Edie Sedgwick κι ο Lou Reed του έκανε τη χάρη. Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτό το τραγούδι ήταν b-side του Monday Morning!
Sunday
Morning (1966)
Κι όμως, αυτό το διαμάντι ήταν παραγγελία του παραγωγού τους Tom Wilson, ο οποίος ήθελε ένα τραγούδι γραμμένο για τη φωνή της Nico. Ηταν, μάλιστα, και το τελευταίο που ηχογραφήθηκε για το θρυλικό τους ντεμπούτο. Τελικά, ο Lou Reed δεν έκανε τη χάρη στον Wilson και τραούδησε αυτός αφήνοντας στη Nico το δεύτερο ρόλο.
Κι όμως, αυτό το διαμάντι ήταν παραγγελία του παραγωγού τους Tom Wilson, ο οποίος ήθελε ένα τραγούδι γραμμένο για τη φωνή της Nico. Ηταν, μάλιστα, και το τελευταίο που ηχογραφήθηκε για το θρυλικό τους ντεμπούτο. Τελικά, ο Lou Reed δεν έκανε τη χάρη στον Wilson και τραούδησε αυτός αφήνοντας στη Nico το δεύτερο ρόλο.
White Heat,
White Light (1968)
Αν κανείς ψάχνει μία σημαντική επιρροή για το punk της δεκαετίας του '70 τότε εδώ μπορεί να σταματήσει με ασφάλεια και να γράψει πολλά. Το τραγούδι που άνοιγε το δεύτερο ομότιτλο άλμπουμ των Velvet είναι μία πραγματική καταιγίδα. Σκεφτείτε ότι γράφτηκε λίγο μετά τα μέσα των 60s!
Sweet Jane (1969)
Ενα από τα πιο γνωστά και πολυδιασκευασμένα τραγούδια των Velvet Underground ήταν προσωπική υπόθεση του Lou Reed και φρόντισε να το τονίσει συμπεριλαμβάνοντάς το στα συναυλιακά του σετ για πολλά χρόνια.
Ενα από τα πιο γνωστά και πολυδιασκευασμένα τραγούδια των Velvet Underground ήταν προσωπική υπόθεση του Lou Reed και φρόντισε να το τονίσει συμπεριλαμβάνοντάς το στα συναυλιακά του σετ για πολλά χρόνια.
I’m Waiting
For The Man (1967)
Μαζί με το White Light, White Heat μπορούμε εύκολα να μιλήσουμε για ένα από τα επιδραστικότερα τραγούδια των Velvet. Δεύτερο τραγούδι στο ντεμπούτο τους, ερχόταν σαν καταιγίδα μετά το μαλακό άνοιγμα του Sunday Morning. Το ριφ της κιθάρας είναι ακόμα και σήμερα ένα στοίχημα για πολλά παιδιά που ξεκινούν να παίζουν.
Μαζί με το White Light, White Heat μπορούμε εύκολα να μιλήσουμε για ένα από τα επιδραστικότερα τραγούδια των Velvet. Δεύτερο τραγούδι στο ντεμπούτο τους, ερχόταν σαν καταιγίδα μετά το μαλακό άνοιγμα του Sunday Morning. Το ριφ της κιθάρας είναι ακόμα και σήμερα ένα στοίχημα για πολλά παιδιά που ξεκινούν να παίζουν.
Venus In
Furs (1967)
Ποιος άλλος θα μπορούσε να γράψει ένα τραγούδι εμπνευσμένο από το ομότιτλο βιβλίο του Leopold von Sacher-Masoch; Με θέμα ανάλογο του συγγραφέα (σαδομαζοχισμός και άλλα παράξενα βίτσια). Σήμα κατατεθέν η βιόλα του Cale και η παράξενα κουρδισμένη κιθάρα του Reed με όλες τις χορδές της κουρδισμένες στην ίδια νότα σε διαφορετικές οκτάβες.
Ποιος άλλος θα μπορούσε να γράψει ένα τραγούδι εμπνευσμένο από το ομότιτλο βιβλίο του Leopold von Sacher-Masoch; Με θέμα ανάλογο του συγγραφέα (σαδομαζοχισμός και άλλα παράξενα βίτσια). Σήμα κατατεθέν η βιόλα του Cale και η παράξενα κουρδισμένη κιθάρα του Reed με όλες τις χορδές της κουρδισμένες στην ίδια νότα σε διαφορετικές οκτάβες.
All
Tomorrow’s Parties (1967)
Το αγαπημένο τραγούδι του Andy Warhol μιλάει στην πραγματικότητα γι' αυτόν, αφού ο Lou Reed έγραψε για όσα έβλεπε να συμβαίνουν γύρω τους στο Factory. Η φωνή της Nico το χαρακτήρισε.
Το αγαπημένο τραγούδι του Andy Warhol μιλάει στην πραγματικότητα γι' αυτόν, αφού ο Lou Reed έγραψε για όσα έβλεπε να συμβαίνουν γύρω τους στο Factory. Η φωνή της Nico το χαρακτήρισε.
What Goes On (1969)
Το μοναδικό single και ένα από τα λίγα up tempo κομμάτια του τρίτου, ομώνυμου, άλμπουμ των Velvet. Ακούγοντάς το προσεκτικά θα βρείτε αρκετές ομοιότητες με το Once In A Lifetime των Talking Heads, το οποίο δανείστηκε σχεδόν αυτούσιο το όργανο που ακούγεται πίσω.
Sister Ray (1968)
Η αποθέωση της avant-garde ήταν και ένα από τα αγαπημένα live τραγούδια του συγκροτήματος που συχνά κρατούσε για πάνω από μισή ώρα μέ ένα όργιο αυτοσχεδιασμών. Κάπως έτσι, άλλωστε, έγινε και η ηχογράφησή του, αφού το συγκρότημα το έγραψε μια κι έξω αφήνοντας ακόμα και τα όποια μικρά λάθη ή ατέλειες. Ο ίδιος ο Lou Reed, μάλιστα, έλεγε ότι ο μηχανικός ήχου σηκώθηκε κι έφυγε κατά την ηχογράφηση όταν ο ίδιος και ο John Cale άρχισαν να ακολουθούν ο ένας τον άλλο αυτοσχεδιάζοντας και παράγοντας θορύβους με τα όργανά τους.
Η αποθέωση της avant-garde ήταν και ένα από τα αγαπημένα live τραγούδια του συγκροτήματος που συχνά κρατούσε για πάνω από μισή ώρα μέ ένα όργιο αυτοσχεδιασμών. Κάπως έτσι, άλλωστε, έγινε και η ηχογράφησή του, αφού το συγκρότημα το έγραψε μια κι έξω αφήνοντας ακόμα και τα όποια μικρά λάθη ή ατέλειες. Ο ίδιος ο Lou Reed, μάλιστα, έλεγε ότι ο μηχανικός ήχου σηκώθηκε κι έφυγε κατά την ηχογράφηση όταν ο ίδιος και ο John Cale άρχισαν να ακολουθούν ο ένας τον άλλο αυτοσχεδιάζοντας και παράγοντας θορύβους με τα όργανά τους.
.jpg)
Lou Reed - the rock 'n' roll animal
1972 - 2013
Street Hassle (Street Hassle / 1978)
Μία τριλογία με τα τρία μέρη "Waltzing Matilda", "Street Hassle" και "Slipaway" να ασχολούνται με την αγαπημένη για τον Lou, παρακμή της πόλης και χαρακτήρες περιθωριακούς. Μία αρσενική πόρνη, ένας έμπορος ναρκωτικών, μία κυρία που ψωνίζει αγόρια από το δρόμο... Στο τρίτο μέρος αυτός που αφηγείται δεν είναι άλλος από τον Bruce Springsteen!
Dirty
Blvd (New York / 1989)
Η πρώτη προσωπική του επιτυχία και μία από τις λίγες, άλλωστε, καθώς ο Lou ποτέ δεν έγραψε ιδιαίτερα πιασάρικα τραγούδια. Για την ιστορία, ανέβηκε στο Νο 1 του Billboard Modern Rock Tracks τη χρονιά που κυκλοφόρησε ως single βγαλμένο από το άλμπουμ του New York.
Satellite
Of Love (Transformer / 1972)
Το τραγούδι ήταν ένα από τα πολλά κομμένα του Loaded, του τέταρτου άλμπουμ των Velvet Underground, από το 1970. Ο Lou το συμπεριέλαβε ελαφρώς διαφοροποιημένο στο Transformer, το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ, όπου ο David Bowie όχι μόνο υπέγραφε την παραγωγή, αλλά πρόσφερε και τα δεύτερα φωνητικά του τραγουδιού.
Walk On The
Wild Side (Transformer / 1972)
Δεύτερο κομψοτέχνημα από το ίδιο άλμπουμ, το Transformer, που σημάδεψε την καριέρα του Lou Reed και επί πολλά χρόνια τον χαρακτήριζε. Στην πραγματικότητα ασχολείται με πραγματικούς χαρακτήρες από τον περίγυρο του Andy Warhol στο περίφημο Factory. Transexuals, πόρνες και ανδρική πορνεία...
Perfect Day (Transformer / 1972)
Το τρίτο σπουδαίο τραγούδι του Transformer που έγινε ευρύτατα γνωστό στη δεκαετία του '90 καθώς ακουγόταν στην ταινία Trainspotting. Ο Mick Ronson βοηθά τον Bowie στην παραγωγή, παίζει πιάνο και προσφέρει την ενορχήστρωση των εγχόρδων, που χρωματίζουν τη σύνθεση.
Coney
Island Baby (Coney Island Baby / 1975)
Τίτλος που προϋπήρχε σε δύο παλαιότερες συνθέσεις. Η μία των Excellents το 1962 και η άλλη του Les Appleton το 1924. Κρίνοντας από την αγάπη του στο doo wop θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η αναφορά είναι για τους Excellents.
Waves Of
Fear (Blue Mask / 1982)
Με το Blue Mask ο Lou Reed επιστρέφει στη δισκογραφική RCA, αλλά και τον ήχο των Velvet Underground. Ακόμα και το εξώφυλλο με τη φωτογραφία του από το Transformer σε μπλε έκδοση φιλοτεχνημένο από τη μετέπειτα σύζυγό του Sylvia, θαρρείς θέλει να μαρτυρήσει αυτή την επιστροφή στο παρελθόν. Θέμα του, τα ναρκωτικά με τα οποία "πάλεψε" πολύ καιρό.
The Kids (Berlin / 1973)
Τρίτο άλμπουμ και τα ηνία της παραγωγής έχει αναλάβει ο Bob Ezrin, ο οποίος λίγα χρόνια μετά χαρακτήρισε τον Lou Reed έναν από τους σημαντικότερους ποιητές της Αμερικής. Πρόκειται, στην πραγματικότητα για μία rock opera αφού ασχολείται με τη ζωή ενός περιθωριακού ζευγαριού βουτηγμένου στα ναρκωτικά και τη βία. Το τραγούδι μιλάει για τη βίαιη απομάκρυνση των παιδιών από τη μητέρα τους.
Forever
Changed with John Cale (Songs For Drella / 1990)
Το 1990 ο Lou συναντιέται με τον John Cale για να ηχογραφήσουν ένα άλμπουμ αφιερωμένο στο μέντορά τους, Andy Warhol. Ο τίτλος του, άλλωστε, απευθύνεται άμεσα σ' αυτόν με το παρατσούκλι του Drella, που σκαρφίστηκε ο αγαπημένος του ηθοποιός Robert Olivo, γνωστός ως Ondine, και είναι συνδυασμός του Δράκουλα (Dracula) και της Σταχτοπούτας (Cinderella).
Rock Minuet (Ecstasy / 2000)
Θα ήταν άδικο να μη συμπεριλάβουμε ένα έστω τραγούδι του με τη συμμετοχή της συζύγου του Laurie Anderson, η οποία παίζει βιολί στην κανονική ηχογράφηση του στούντιο. Το Ecstasy ήταν ένα εξαιρετικό άλμπουμ που εισήγαγε τον Lou Reed στη νέα χιλιετία. Το Rock Minuet, αναμφισβήτητα από τις σημαντικότερες στιγμές, εδώ σε μία μακρόσυρτη live εκοδοχή εξίσου εντυπωσιακή με την πρωτότυπη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου