Το 2000 η επικοινωνιολόγος και συγγραφέας Andrea Millwood
Hargrave διεξήγαγε μία έρευνα για τις πλέον βλάσφημες λέξεις της αγγλικής γλώσσας
σύμφωνα με τους Βρεττανούς. Το fuck
αναδείχθηκε τρίτο ενώ στη δεύτερη θέση βρέθηκε το παράγωγό του και σύνθετο motherfucker. Στην πρώτη θέση
βρέθηκε το cunt (αιδοίο
ή μουνί, δηλαδή, για να μην ψάχνετε στα λεξικά οι μη αγγλομαθείς). Παράξενοι αυτοί
οι άγγλοι, μα, βλέπεις στην κουλτούρα τους δεν είχαν Οιδίποδα και ποτέ τους δεν
έδειξαν ολόγυμνη μία θεά τους αναπαριστώντας πιστά την ανατομία της.
Σύμφωνα με το Wikipedia η γέννηση της λέξης εντοπίζεται
κάπου στο 1745.
Στην Ελλάδα, τώρα, η φράση μάλλον είναι νεώτερη και όπως μας
πληροφορεί ο Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας στο βιβλίο «Η Ψυχολογία των Ύβρεων και των
Ιδιωματισμών» του Ιδρύματος «Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Πρέβεζας» (2002)...
«Η φράσις «άντε γαμήσου» αποτελεί γλωσσολογικώς συνδυασμόν
του επιφωνήματος άντε (εκ του άγω = φέρω, οδηγώ, άγετε, άετε, άϊτε, άϊντε,
άντε) , και την προστακτικήν του ρήματος γαμέω-ώ (= νυμφεύομαι, και
μεταγενεστέρως = κάνω σέξ). Το «άντε γαμήσου» αποτελεί σήμερον συχνοτάτην
βαρείαν ύβριν των λεξιπενικών νεοελλήνων, συμπληρουμένη πλειστάκις διά της
λέξεως «ρε μαλάκα», ή «μωρή».
Η χρήση της, πάντως, είναι πάντοτε απαξιωτική, υβριστική και
προσβλητική. Αντίθετα, για τους βρεττανούς δεν ισχύει πάντοτε το ίδιο αφού τα fuck –
fuck you έχουν ενσωματωθεί πια
στην καθομιλουμένη και πολλές φορές υποδεικνύουν και οικειότητα.
Οι Έλληνες, πάλι, έχουν φτιάξει εκατοντάδες –ίσως και
περισσότερες- εκφράσεις με βάση το άντε γαμήσου. Υπάρχει το άει γαμήσου, το
επιτατικό άντε και γαμήσου, τα γαμήσου
παραπέρα, άντε γαμήσου ρε να βγάλεις όνομα, σάλτα και γαμήσου, σάλτα και γαμήσου και φέρε
μου τα ρέστα, τράβα γαμήσου και φέρε μας και τις εισπράξεις, όπως μας αναφέρει
και το slang.gr.
Εμείς εδώ θα ασχοληθούμε με το fuck you και
το άντε γαμήσου σε όλες τις εκδοχές τους μέσα από τα τραγούδια που αφορούν την
απαξίωση προς θεσμούς και εξουσίες, ως επί το πλείστον. Αφορμή η επιγραφή του Roger Waters στις οθόνες του ΟΑΚΑ στη συναυλία του στις 31 Ιουλίου, ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Fuck The
USA – The Exploited (1982)
Οι σκοτσέζοι punks θεωρούνται και είναι πρωτοπόροι του hardcore και ένα από τα πιο επιθετικά
και πολιτικοποιημένα σχήματα που έβγαλε ποτέ το rock. Μαζί με τους Misfits πρέπει να διαθέτουν ρεκόρ
φορεμένων από πιτσιρικάδες, κυρίως, t-shirts,
ανά την υφήλιο. Το 1982 τα «χώνουν στην Αμερική του Ronald Reagan, τότε, αν και δείχνουν
να αντιλαμβάνονται καλά ότι είναι ολόκληρο το σύστημα λειτουργίας και
διακυβέρνησης της αμερικανικής κοινωνίας που ζέχνει.
Fuck You
– Lilly Allen
(2009)
Κυκλοφόρησε το 2009, αλλά είχε γραφτεί το 2008 και σύμφωνα
με την ίδια την Allen
το «γαμιέσαι» του τίτλου απευθυνόταν στον George W. Bush.
Το 2009, σε μία
συναυλία της στο
Σάο Πάολο της
Βραζιλίας το προλόγισε ως εξής:
"It was originally written about this fucking asshole who used to
be the President of the United States of America. His name is George W.
Bush." (μτφ. Το τραγούδι γράφτηκε γι’ αυτόν το μαλάκα που ήταν
πρόεδρος των ΗΠΑ και ονομάζεται Τζορτζ Μπους).
Fuck You
– Archive (2004)
Το τραγούδι δεν ξεκαθαρίζει αν απευθύνεται σε κάποιον
συγκεκριμένα ή σε ένα μισητό για τους Archive πρότυπο ανθρώπου. Μάλιστα,
αρκετοί, έσπευσαν να το ερμηνεύσουν ως μία εκδήλωση απέχθειας προς τον ίδιο σου
τον εαυτό ενώ άλλοι ήταν πεπεισμένοι ότι αφορούσε τον –ποιον άλλο;- Τζορτζ
Μπους τον νεώτερο. Όπως κι αν έχει, όλοι σχεδόν το υιοθέτησαν ως μία πολιτική
δήλωση ή κραυγή καλύτερα κι ας το τραγουδούν με ιδιαίτερα μπλαζέ ύφος οι δημιουργοί του.
Fuck You
(An Ode To No One) – Smashing Pumpkins (1995)
Μέσα από το αριστουργηματικό Mellon Collie and the Infinite Sadness ο
Billy Corgan στέλνει
στον αγύριστο το πρότυπο ζωής του οικογενειάρχη, δουλευταρά, με το κεραμίδι
πάνω απ’ το κεφάλι του και το αυτοκίνητο. Το πρότυπο, δηλαδή, του νοικοκυραίου,
αυτής της persona non grata για το rock ‘n’ roll.
Fuck Tha
Police – N.W.A. (1988)
ΟΙ πρώτοι ράπερ και ιδιαίτερα οι πρωτοπόροι και άκρως
πολιτικοί N.W.A. τα έβαζαν συχνά με την αστυνομία και
έβλεπαν τα τραγούδια τους να απαγορεύονται από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις κι ας έφταναν
ψηλά στα charts. Το
τραγούδι αυτό έγινε σύνθημα και της επόμενης γενιάς και κοσμεί εκατομμύρια t-shirts, αλλά και ακόμα περισσότερους
τοίχους ως σύνθημα.
Hey Fuck
You – Beastie Boys (2004)
Οι Beasties
κατακρίνουν με ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα τους «μαϊμού» MCsπου ξεπηδούσαν και συνεχίζουν να
ξεπηδούν από παντού μετά την αποδοχή της rap από τις μεγάλες εταιρίες και τα ΜΜΕ. Θα μπορούσες να σκεφτείς
εκατοντάδες ράπερ στους οποίους απευθύνονται οι στίχοι, αλλά, τελικά,
εναντιώνονται σε ένα ολόκληρο σύστημα προβολής και μαζικής αναπαραγωγής λαϊκών
προτύπων μετατρέποντάς τα σε mainstream
κουλτούρα.
Proposition
Fuck You – Methods Of Mayhem (1999)
Δεν είναι δα και το γκρουπ που θα περίμενε κανείς να βγάλει
ένα τόσο επιθετικό τραγούδι για το σύστημα και την αστυνομία, ειδικότερα, καθώς
το Fuck You απευθύνεται στους τύπους με τα μπλε, όπως τους ονομάζουν. Οι
στίχοι καλούν όλους τους καταπιεσμένους της αμερικανικής κοινωνίας να
εξεγερθούν και να φωνάξουν ένα μεγαλοπρεπές fuck you στο σύστημα. Ο Tommy Lee, βλέπετε, τότε
αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα με τις Αρχές.
Fuck You –
The Stiffs (1978)
Οι καναδοί punk rockers
που μετέπειτα άλλαξαν το όνομά τους σε Subhumans έγραψαν αυτό το τραγούδι το 1978, αλλά κυκλοφόρησε σε
δίσκο μόλις το 1991, σε μία καναδέζικη συλλογή-ανθολογία της underground σκηνής
του Βανκούβερ. Το συγκρότημα μοιάζει να γράφει ένα My Generation της
γενιάς του punk απαξιώνοντας την κοινωνία που δεν τους αποδέχεται με ένα
μεγαλειώδες fuck you.
Fuck You –
Wesley Willis (198?)
To Wesley Willis
ως μουσικό θα μπορούσε κάποιος να τον παρομοιάσει με το Νικόλα Ασιμο. Διάσημη,
καλτ φιγούρα της σκηνής του Σικάγο, αθυρόστομος και διαπιστωμένα σχιζοφρενής με
χαρτί γιατρού και σφραγίδα ήταν μία σημαντική προσωπικότητα για τη σκηνή του punk. Έγραψε εκατοντάδες,
ίσως και χιλιάδες τραγούδια, κυκλοφόρησε δεκάδες άλμπουμ, αλλά μόνο δύο επίσημα
(τα άλλα τα έβγαζε όλα μόνος) και εδώ τα βάζει με κάποιον εργοδότη, πιθανώς,
που τον απέρριψε ή με όλους τους εργοδότες και το σύστημα που θέλει να τον
βάλει σε καλούπια. Έτσι κι αλλιώς, ποτέ δεν το κατάφερε κι ο Wesley έφυγε σε ηλικία
μόλις 40 ετών.
Αφιερωμένο – Φάρσα (2000)
Στην ουσία είναι η παρέα των Active Member από το Πέραμα με αρκετά μέλη της παρέας. Το τραγούδι
θα το ακούσετε από τους περισσότερους ως Άντε και Γαμήσου αφού η φράση
επαναλαμβάνεται διαρκώς μέσα στους στίχους ως αφιέρωση σε όποιον απεχθάνονται
και σε όποιον τους (μας) κάνει τη ζωή δύσκολη. Πολιτικούς, επιχειρηματίες,
συστήματα… Άντε και Γαμήσου…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου