Κάποιοι επιμένουν να τα κάνουν όλα μόνοι τους. Δεν διακατέχονται
από ομαδικό πνεύμα ή προσαρμόζονται στην κρίση σε πείσμα της ανάπτυξης; Όπως κι
αν έχει, επέλεξα 3-4 ανθρώπους-ορχήστρα που παίζουν τα πάντα μόνοι τους για να
συμπληρώσω δέκα ολόφρεσκα (ή, έστω, με προτεινόμενη ημερομηνία… παραγωγής ή
λήξης). Mogwai, Daughn Gibson, Lyla Foy, Camera Obscura, Lo-Fang, Blood Orange,
Polvo, Marc DeMarco, DIIV, Timbaland και λοιποί τρομοκράτες στη
λίστα της εβδομάδας. Ακούστε τους!
Remurdered
– Mogwai
Στις 28 Οκτωβρίου οι σκοτσέζοι Mogwai παρουσίασαν στο Soundcloud αυτό
το τραγούδι που αποτελεί τον προπομπό του όγδοου άλμπουμ τους, Rave Tapes, το οποίο θα
κυκλοφορήσει στις 21 Ιανουαρίου 2014. Τρία χρόνια είχαν να μας προσφέρουν νέα
δουλειά σε κανονικό άλμπουμ (είχε προηγηθεί το soundtrack για
την τηλεοπτική σειρά Les Revelants)
αφού το προηγούμενό τους Hardcore Will Never Die, But You Will –και ένα από τα
καλύτερά τους- είχε κυκλοφορήσει το 2001. Remurdered. Τίτλος που κολλάει και με την ενέργεια των νεολαίων
του Πα.Σο.Κ. να βγάλουν αφίσα με τον δολοφονημένο Παύλο Φύσσα.
Phantom Rider
– Daughn Gibson
Στις αρχές προς τα μέσα της περασμένης δεκαετίας υπήρχε ένα stoner γκρουπ
με το όνομα Pearls And Brass.
Κυκλοφόρησαν δύο δίσκους και το 2008 διαλύθηκαν για να επανέλθουν συναυλιακά το
2010 και έκτοτε… ουδέν νεώτερο. Ο ντράμερ τους Daughn Gibson (Josh Martin), όμως, ακολούθησε σόλο
καριέρα και το 2012 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του All Hell. Πριν λίγο καιρό,
επέστρεψε με τη δεύτερη δουλειά του με τον τίτλο Me Moan από όπου και το
ιδιαίτερο και ατμοσφαιρικό Phantom Rider.
Προσωπικά, μου θυμίζει και λίγο τον Stan Ridgway
(των Wall Of Voodoo
που έκανε απρόσμενη επιτυχία με το Camouflage, αν θυμάστε). Ακούστε και κρίνετε.
Easy – Lyla
Foy
Η κληρονομιά της Kate Bush πέφτει βαριά επάνω στη μουσική της λονδρέζας
Lyla Foy (WALL, μέχρι πρότινος). Μία pop με
βάρος στα αιθέρια φωνητικά και τη μελωδία η οποία κυλάει επάνω σε ένα
καλοφτιαγμένο μίγμα ηλεκτρονικών και φυσικών ήχων. Άρτιο τεχνικά, αν και υστερεί
σε αυτό που θα λέγαμε «ψυχή». Δεν είναι και
η μόνη νέα
μουσικός που πάσχει από αυτό, όμως…
Troublemaker
– Camera Obscura
Ακόμα μία παρέα απ’ τη Σκωτία που ξεκίνησε δισκογραφικά πριν
13 χρόνια (ενώ ήδη είχαν άλλα πέντε χρόνια παρουσίας)και το καλοκαίρι
κυκλοφόρησε το πέμπτο της άλμπουμ Desire Lines με την ετικέτα της 4AD. Το ντεμπούτο τους Biggest Bluest Hi-Fi σε παραγωγή του Stuart Murdoch των
Belle & Sebastian ήταν από τα
αγαπημένα του John Peel
το 2001. Τώρα, ελαφρώς διαφοροποιημένοι επί το… αμερικανότερον, καθώς η
ηχογράφηση έγινε στο Πόρτλαντ υπό με τον κύριο Tucker Martine (βλ. R.E.M., Decemberists,
Sufjan
Stevens) να κάθεται
στην κονσόλα. Μαζί τους οι Neko Case και Jim James (My Morning Jacket)
που βοηθούν στα φωνητικά.
Look Away –
Lo-Fang
Ακόμα μία κυκλοφορία από την αγαπημένη και πάντοτε ξεχωριστή
στις επιλογές της 4AD.
Το ντεμπούτο του Lo-Fang (Matthew Hemerlein, το πραγματικό του
όνομα), Blue Film,
θα κυκλοφορήσει το Φεβρουάριο του 2014 και το Look Away είναι
το πρώτο, πολλά υποσχόμενο δείγμα. Το Spin τον χαρακτήρισε πολύ εύστοχα ως "James Blake με έγχορδα στη θέση των
ηλεκτρονικών". Ο
Hemerlein είναι άνθρωπος-ορχήστρα, αφού παίζει μόνος του όλα τα όργανα,
αν και τα βασικά του (με σπουδές, παρακαλώ!) είναι το βιολί, το τσέλο, το μπάσο
και η κιθάρα! Συναυλιακά, θα σας γελάσω τι πρωτοπαίζει…
Time Will
Tell – Blood Orange
Ανάμεσα σε μουσικές που έγραφε για τη Solange και τη Sky Ferreira ο
πολυπράγμων κύριος Devonté
Hynes ή
Blood Orange, αν προτιμάτε, βρήκε το
χρόνο να ηχογραφήσει δύο άλμπουμ σε τρία χρόνια. Πρώτα το Coastal Grooves το
2011 και τώρα το Cupid Deluxe.
Μαζί του οι David
Longstreth (Dirty Projectors), Caroline Polachek (Chairlift), Samantha Urbani
(Friends), Clams Casino, Despot, Adam Bainbridge (Kindness) και Skepta.
Light,
Raking – Polvo
23 χρόνια έκλεισαν φέτος οι αμερικανοί Polvo μα στην πραγματικότητα
έχουν μόλις 13 χρόνια καλλιτεχνικής ζωής ως συγκρότημα, αφού διαλύθηκαν το 1998
για να ξαναβρεθούν μαζί, πλην του ντράμερ τους Eddie Watkins, το 2008. Το παράξενο
όνομά τους έχει ιβηρική καταγωγή: στα πορτογαλικά σημαίνει χταπόδι και στα
ισπανικά σκόνη. Όσο μπερδεμένη η ερμηνεία του ονόματός τους τόσο και της
μουσικής τους. Noise rock
με αλλοπρόσαλλη, συχνά, ανάπτυξη.
My Kind Of
Woman - Mac DeMarco
Ακόμα ένας άνθρωπος-ορχήστρα! Ο καναδός Mac DeMarco παίζει
όλα, σχεδόν, τα όργανα μόνος του για να στήσει τον ευχάριστο pop-glam rock με μία vintage αύρα ήχο
του. Ο ίδιος τον ονομάζει «jizz-jazz»!
Το 2008 κυκλοφόρησε την πρώτη του δουλειά με τίτλο Heat Wave και
το όνομα Makeout Videotape,
όπου έκανε τα πάντα μόνος! Ακόμα και τη διανομή, αφού πούλησε χέρι με χέρι τα
μόλις 500 αντίτυπα που έκοψε. Ένα χρόνο μετά τον συναντάμε στους Japandroids και
το 2011 επιστρέφει στην προσωπική του καριέρα την οποία χρηματοδοτεί
συμμετέχοντας σε ιατρικά πειράματα. Λίγο μετά υπογράφει στην Captured Tracks και
κυκλοφορεί το 2. Μέχρι και σήμερα, παίζει με την κιθάρα που αγόρασε στα 16 του
με μόλις 30 δολάρια!
Wait – DIIV
Μένουμε στη δισκογραφική Captured Tracks για να συναντήσουμε
τους DIIV και το Wait από το περυσινό ντεμπούτο τους Oshin. Δημιούργημα του κιθαρίστα Zachary Cole Smith ξεκίνησαν
ως Dive (από το τραγούδι
των Nirvana) το 2011 και
έπειτα από δύο singles
(Sometime και Human),
που ηχογράφησε μόνος του ο Smith,
μετονομάστηκαν σε DIIV μιας και ανακάλυψαν ότι υπήρχε και ένα βελγικό παλαιότερο σχήμα
με το ίδιο όνομα. Αν θέλετε και μία ετικέτα για τη μουσική τους η Αμερικανικό Krautrock, μάλλον θα ήταν η
πιο ταιριαστή.
Know Bout Me – Timbaland (Feat. Jay Z, Drake & James Fauntleroy)Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις με τον πολυτάλαντο κύριο Timbaland. Παραγωγός και συνθέτης δίπλα σε ονόματα όπως οι Aaliyah, Ginuwine, Missy Elliott, Jay-Z, LL Cool J, Ludacris, Justin Timberlake, Nelly Furtado… Ένας μουσικός Μίδας που ό,τι αγγίζει γίνεται χρυσός! Ένας παραγωγός που η αξία του εκτιμήθηκε ακόμα και από τη βασίλισσα των πάγων Bjork η οποία τον προσέλαβε για την παραγωγή του Volta το 2007! Τώρα, ετοιμάζεται να επιστρέψει το 2014 με το νέο του άλμπουμ, Textbook Timbo, και ιδού το πρώτο του all-star δείγμα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου