Αφού είδαμε τα καλύτερα άλμπουμ και τραγούδια από τη διεθνή σκηνή για το 2013 κλείνουμε την ανασκόπηση με δέκα ελληνικούς δίσκους που θεωρώ ότι σημάδεψαν τη χρονιά που τελειώνει.
Για ακόμα μία φορά, τα αγγλόφωνα σχήματα κυριάρχησαν ενώ δεν υπήρξε σχεδόν τίποτε ενδιαφέρον από αυτό που ονομάζουμε καθαρόαιμο ελληνικό τραγούδι. Καταλυτική και πάλι η γυναικεία δημιουργία με τους Tango With Lions και τη Melentini να αποτελούν τις δύο πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες.
Tango With
Lions – A Long Walk
Το δεύτερο άλμπουμ των Tango With Lions της Kat (Κατερίνας Παπαχρήστου), A Long Walk, ήταν η επιβεβαίωση και
η δικαίωση της προσμονής μας μετά το ντεμπούτο τους. Οι αφηγήσεις της Kat διαθέτουν πια ένα
περισσότερο ηλεκτρικό –όχι, όμως, και λιγότερο μελωδικό- soundtrack. Η ατμόσφαιρα,
κινηματογραφική, θηλυκή, ερωτική με ένα ανεπαίσθητο ρομαντισμό να ξεπηδά μέσα
από κάθε νότα και κάθε συλλαβή από τη φωνή της Kat.
The Boy – American Unicorn
Ένα παιχνίδι χρωμάτων μέσα σε μία μελαγχολική, σκοτεινή και βαριά ατμόσφαιρα, ο Μονόκερως του Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy) άλλοτε παραπέμπει στα τέλη των 80’s αρχές 90s και άλλοτε στο ζοφερό σήμερα με την παράξενη αντίληψή του για την ποπ.
The Callas
– Am I Vertical?
Παραγωγός, παρακαλώ, ο κύριος Jim Sclavunos των αγαπημένων
Bad Seeds του Nick Cave (και όχι μόνο, βεβαίως) κι οι Callas καταφέρνουν
να ξεφύγουν από τη βασανιστική απορία του ακροατή «κάπου το έχω ξανακούσει αυτό».
Όχι, λοιπόν. Είναι νέοι Callas,
από τα καλύτερα αγγλόφωνα σχήματα.
Melentini -
Explosions Around, The Desert Inside
Η Έλενα
Τόλια (Melentini), πρώην μέλος των Sequence Theory Project ήταν η
έκπληξη της φετινής χρονιάς. Το
Explosions Around,
The Desert Inside με ένα περίεργο και σκοτεινό
μίγμα jazz, pop και neo-folk είναι ο πιο γλυκά μελαγχολικός ήχος που
ακούσαμε τη χρονιά που φεύγει.
Γιάννης Αγγελάκας – Η Γελαστή Ανηφόρα
Ένα βιβλίο και ένα CD για τον κορυφαίο έλληνα ρόκερ και τραγουδοποιό των τελευταίων
25 χρόνων. Αμεσος, ειλικρινής, δεινός στιχουργός και ποιητής ο Γιάννης
συνεχίζει να μη βάζει νερό στο κρασί του. Ευτυχώς!
Παύλος Παυλίδης - Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί
Στο ίδιο χαμηλότονο ύφος που μας έχει συνηθίσει με τους B-Movies, ο Παύλος Παυλίδης πιστοποιεί ότι
είναι ο πιο ευαίσθητος έλληνας τραγουδοποιός σήμερα. Κινηματογραφικός, νοσταλγικός,
λυρικός…
Playground
Noise - 8 Songs
Η Πάτρα έχει αναδειχθεί εδώ και πολύ καιρό σε πρωτεύουσα της
ελληνικής αγγλόφωνης ποπ-ροκ σκηνής με το ένα μετά το άλλο να ξεφυτρώνουν τα
συγκροτήματα και την Inner Ear
τα τελευταία χρόνια να αποτελεί ένα από τα πιο φιλόξενα σπίτια γι’ αυτούς. Το 8 Songs επιβεβαιώνει την αξία
των Playground Noise.
Daemonia
Nymphe – Psychostasia
Έξι χρόνια είχαν να βγάλουν νέα δουλειά οι έλληνες Dead Can Dance (αν
μπορούμε να έχουμε μία αναφορά γι’ αυτούς) και το ντουέτο του Σπύρου Γιασαφάκη
και της Εύης Στεργίου επέστρεψε με λίγο μεγαλύτερη δόση ροκ στο παράξενο
αρχαιοελληνικό, παραδοσιακό ύφος τους.
May
Roosevelt - Music to the poetry of Dinos Christianopoulos
Πρέπει να σας πω ότι το theremin είναι μία από τις μεγάλες μου αδυναμίες. Η May Roosevelt, θαρρώ, είναι η
μοναδική ελληνίδα μουσικός που το χρησιμοποιεί. Η επιλογή της να γράψει μουσική
επάνω σε ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου που απαγγέλλει ο ίδιος έδωσε το
εξαιρετικό αποτέλεσμα αυτού του υπέροχα καταθλιπτικού άλμπουμ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου