Η μουσική γίνεται περισσότερο θλιμμένη και θυμωμένη

“Οταν χάνεται η ελπίδα τα θλιμμένα τραγούδια παίρνουν το λόγο” είχε πει κάποτε ο Elton John και μία έρευνα δύο καθηγητών του Πανεπιστημίου Lawrence του Michigan στις ΗΠΑ δείχνει ότι η μουσική γίνεται ολοένα και περισσότερο θλιμμένη και θυμωμένη.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν οι καθηγητές Kathleen Napier και Lior Shamir αναλύοντας μέσα από μία εφαρμογή τους στίχους περισσότερων από 6.000 τραγούδια από τους πίνακες επιτυχιών του Billboard (Billboard Hot 100) από το 1951 έως το 2016.

Η εφαρμογή αναζητούσε λέξεις που συσχετίζονται με συναισθήματα όπως ο θυμός, ο φόβος, η αηδία-αποστροφή, η χαρά και η θλίψη και βαθμολογούσε σε μία κλίμακα θλίψης από το 0 έως το 1.

Βρέθηκε, λοιπόν, ότι προοδευτικά στο πέρασμα των χρόνων η χαρά υποχωρούσε έναντι της θλίψης με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα το Blueberry Hill του Fats Domino που μετρήθηκε με 0.89 χαρά ενώ το Stay With Me του Sam Smith το 2015 μετρήθηκε μόλις στο 0.15.

Ταυτόχρονα αυξάνεται η ευσυνειδησία και μειώνονται η αυτοπεποίθηση κι η αμεσότητα και ειλικρίνεια.

Η έρευνα με τίτλο Quantitative Sentiment Analysis of Lyrics in Popular Music (Ποσοτική ανάλυση συναισθημάτων των στίχων στην δημοφιλή μουσική) έρχεται να ενισχύσει τα ευρήματα της έρευνας του Πανεπιστημίου Irvine της Καλιφόρνια για λογαριασμό της Royal Society Open Science τον Μάιο του 2018 που κατέληγε σχεδόν στα ίδια συμπεράσματα μελετώντας και αναλύοντας 500.000 τραγούδια που κυκλοφόρησαν στη Μεγάλη Βρετανία το διάστημα 1985-2015. Η ίδια έρευνα κατέληγε ταυτόχρονα στο παράδοξο ότι ενώ τα τραγούδια γίνονταν πιο θλιμμένα ταυτόχρονα γίνονταν και περισσότερο χορευτικά. Μία εκ των συντακτών της έκθεσης, η Natalia Kamarova το ερμήνευε θεωρώντας ότι “ενώ η διάθεση είναι περισσότερο καταθλιπτική ο κόσμος προσπαθεί να το ξεχάσει χορεύοντας”.

Η ίδια έκθεση καταδείκνυε και την απόλυτη υποχώρηση του ροκ από το 2000 και μετά.